Przejdź do głównej zawartości

Dyskursy władzy

Dyskursy władzy - red. Dominika Gruntkowska, Jacek Moroz, Janina Świrko-Pilipczuk, Oskar Szwabowski

 

Spis treści:

Oskar Szwabowski, Dyskursy władzy – władze dyskursów
Adam Skibiński, Władza musi mówić. Zarys politycznej teorii głosu
Kamil Olender, Funkcjonowanie polskich ugrupowań politycznych w social mediach – wnioski z obserwacji
Tymoteusz Kochan, Imigranci - współczesny dyskurs imperialistyczny
Agnieszka Madys, Spór tamilsko - syngaleski. Konflikt etniczny, który uwidacznia się w sposobie, w jaki mniejszości reprezentują i opisują siebie we wzajemny 
Monika Napora, Władza – prasa – propaganda. Konstruowanie dyskursu antysemickiego na przykładzie „Dziennika Radomskiego” (1940-1945)
Dominika Gruntkowska, Dyskursy wykluczenia. O Worku Judaszowym Sebastiana Fabiana Klonowica
Anna Czarnecka, Systemowe programowanie społecznego odczuwania
Jacek Moroz, Władza jako problem edukacyjny
Helena Ostrowicka, Władza dyskursu, czyli użytek z pojęcia młodzieży
Agnieszka Olechowska, Przejawy "władzy fikcji" we współczesnym oficjalnym dyskursie pedagogicznym
Małgorzata Mikut, Studenci o zaangażowaniu w studiowanie, Wybrane aspekty wiedzy i władzy
Oskar Szwabowski, Dyskurs skandal ufabrycznienia uniwersytetu
Justyna Nowotniak, Władza obrazów. Uwagi na marginesie wyzwań procesu alfabetyzacji wizualnej

dostępna na stronie WN Katedra

 

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Promo: Tomik wierszyków

  Nie cierpię tego momentu – chociaż wcześniej jawi mi się on jako radosny – gdy coś się jednak ukazuje. Wszelkie moje teksty są lepsze, gdy są schowane. Moment, gdy się ukazuję, to jakby dopiero wtedy padało na nie światło, ukazujące pełnie nędzy. Już ich nie lubię. Chciałbym znowu je schować. W mroku nabierają niesamowitych kształtów, zyskują na wartości.  

Drugi dzień na ulicach

  Dla mnie to drugi dzień na ulicy. Przed wyjściem piszemy na kartonach oraz na biało-czerwonej fladze malujemy piorun - to nowa Polska, która rodzi się z siły kobiet. A ja pierwszy raz maszeruję pod tymi kolorami. Widzę, że są też te, pod którymi zwykle chodziłem. Powiewają flagi czarne, czarno-czerwone, tęczowe, niebieskie i biało-czerwone. Ludzi jest więcej niż wczoraj. Wylewają się z placu na pobliskie chodniki. Nie tysiąc, nie dwa, nie pięć. Nie widzę początku ani końca – ostatnio ludzie bardzo polubili spacery. Zwłaszcza dziewczyny. Wyszło też sporo znajomych. Tych, co nie widziałem od dawna, starzy znajomi z czasu aktywizmu, byłe studentki, współpracownicy. Robi się rodzinnie, gdy stoimy w kilka osób snując polityczne rozważania. Później, w marszu trochę się gubimy, pochłonięci proszeniem, aby władza szybko się oddaliła i dała wszystkim spokój. Jest spokojnie, radośnie, ale też bojowo - rząd dostaje jasny przekaz, chociaż chyba ma trudności z rozumieniem. Wła

Wychowywani przez reformę

(szkic tekstu: wszelkie uwagi mile widziane) I. Wychowanie zaczyna się od zakwestionowania wartości podmiotu. Twój obecny sposób życia jest niewłaściwy – jest lokalny, kiepski – i ty sam jesteś niewidocznym, nieistotnym lokalnym bytem, który nie posiada wartości w ramach naszych maszyn liczących i oceniających. Jesteś takim bytem, bo jesteś po prostu leniwym, ociężałym balastem, pasącym się na publicznej kasie, siedzącym na etacie i obrastającym tłuszczem? Czy może po prostu zbłądziłeś, źle zostałeś wychowany, ale można ciebie jeszcze reedukować? Nauczyciel wyrozumiały nie traci nadziei – daje szansę na poprawę. Chociaż ma świadomość, że niektórzy to tylko odpady. Odsiewanie, segregowanie to część jego misji. Nauczyciel wie: świat składa się z 1 procenta najlepszych, 10 procent bardzo dobrych, 25 procent dobrych, potem średni, i ostatni 1 procent to… To porządek rzeczy i ludzi dany przez naturę, boga czy inną siłę wyższą. Równość to komunistyczny wymysł zdepra

Obserwatorzy

Top Lista Najlepsze blogi

Najlepsze Blogi
zBLOGowani.pl
Konkurs blogów pisanych sercem